FOTO të patransmetuara më parë! Ç’ndodhi brenda Shtëpisë së Bardhë ditën kur u vra Bin Laden, ndjekja MARATONË e Obamës

5 minutes, 48 seconds Read

Publikohen për herë të parë pamjet nga momenti kur Shtëpia e Bardhë ndjek hap pas hapi aksionin për vrasjen e Osama bin Ladenit më 1 maj 2011. Një sasi e fotografive të sapo publikuara të qeverisë zbulon momente kyçe brenda Shtëpisë së Bardhë gjatë bastisjes së vitit 2011 në kompleksin e Osama bin Ladenit, duke përfshirë imazhe të zyrtarëve të lartë që shtrëngojnë duart pasi mësuan se bin Laden ishte vrarë. Nëpërmjet një kërkese të Ligjit për Lirinë e Informacionit drejtuar Bibliotekës Presidenciale të Obamës, Washington Post mori më shumë se 900 foto të bëra nga fotografët zyrtarë të Shtëpisë së Bardhë më 1 maj 2011. Më poshtë është një përzgjedhje prej 23 fotografish.

Më 1 maj, Shtëpia e Bardhë anuloi të gjitha turnetë publike – rreth orës 13:00, këshilltari për sigurinë kombëtare Tom Donilon, Sekretari i Mbrojtjes Robert Gates, këshilltari për sigurinë e vendit John Brennan, Sekretarja e Shtetit Hillary Clinton dhe të tjerë hynë në sallën e madhe të konferencave “Situation Room”. Në orën 13:22, drejtori i CIA-s Leon Panetta dha urdhrin për të filluar operacionin. Në pamundësi për t’u fokusuar në punë të tjera, presidenti dhe një grup i vogël të besuarish luajtën ‘maç’ në dhomën e ngrënies të Zyrës Ovale.

2:16 pasdite

Të ulur në tryezën e konferencës në Sallën e Situatave nga e majta në të djathtë: Kryetari i Shefave të Shtabit të Përbashkët Adm. Mike Mullen, Sekretari i Mbrojtjes Robert M. Gates, Zëvendëspresidenti Joe Biden, Presidenti Barack Obama, këshilltari për sigurinë kombëtare Tom Donilon, Sekretarja e Shtetit Hillary Clinton dhe shefi i stafit të Shtëpisë së Bardhë, Bill Daley. 

Vetëm pas orës 14:00, ndërsa helikopterët po fluturonin nga Afganistani në Abbottabad, Obama iu bashkua ekipit të tij të sigurisë kombëtare në sallën e konferencave, në librin e kujtimeve të tij, Obama e përshkruan atmosferën si “një dhomë lufte”. Duke mos dashur që të anashkalonte ekipin e tij, presidenti rifilloi të luante letra deri pak para orës 15:30, kur Panetta njoftoi se helikopterët ishin afër kompleksit. Teksa Obama kthehej në sallën e konferencave, ai dëgjoi zërin e adm. William McRaven – i cili komandonte operacionin nga Afganistani – dhe pa një video të drejtpërdrejtë të bastisjes. Në atë moment, Obama i tha ekipit të tij: Më duhet ta shikoj këtë!

4:05 pasdite

Kjo është imazhi që Shtëpia e Bardhë publikoi më 2 maj 2011, për të përcjellë në publik atë që ndodhi gjatë bastisjes në kompleksin e Osama bin Ladenit. Në atë publikim origjinal dhe në këtë përgjigje aktuale ndaj kërkesës FOIA, dokumenti i klasifikuar i parë përballë Clintonit është fshehur nga Shtëpia e Bardhë. Minuta më vonë, McRaven dhe Panetta thuajse njëkohësisht i njoftuan presidentit dhe ekipit të tij të sigurisë kombëtare, “Geronimo ID’d … Geronimo EKIA,” duke nënkuptuar vrasjen e Bin Laden. CIA dhe ushtria u kritikuan më vonë për përdorimin e kodit.

Në atë moment, Obama tha me zë të ulët: We got him! (E kapëm)

4:13 pasdite

Obama shtrëngoi duart me anëtarët e ekipit dhe u largua nga paradhomë, ende i shqetësuar për SEAL-ët që fluturonin në hapësirën ajrore pakistaneze.

7:05 pasdite

Obama dhe ekipi i plotë mblidhen sërish në sallën e madhe të konferencave të kompleksit Situation Room. Menjëherë pas kësaj, fotografitë e kufomës së bin Ladenit u shpërndanë nëpër dhomë. Obama ishte i sigurt se ishte ai. Të tjerë këmbëngulën se vdekja e bin Ladenit nuk mund të konfirmohej derisa të ktheheshin rezultatet e testit të ADN-së, gjë që mund të zgjaste një ditë ose më shumë.

7:17 pasdite

Ndërsa ekipi debatonte nëse do të shpallte vdekjen atë mbrëmje apo do të priste derisa të konfirmohej të nesërmen, mediat filluan të raportonin për rrëzimin e helikopterit. Kryetari i Shefave të Shtabit të Përbashkët, Mike Mullen, argumentoi se duhej të kontaktonte homologun e tij pakistanez, gjeneralin e ushtrisë Ashfaq Parvez Kayani, për të de-përshkallëzuar çdo veprim të mundshëm ushtarak nga Pakistani.

20:47 pasdite

Presidenti vendosi të bëjë njoftimin atë mbrëmje. Obama më vonë shkroi se i gjithë stafi i tij u kthye me nxitim në Shtëpinë e Bardhë dhe filloi të punonte, duke kontaktuar diplomatët dhe duke u përgatitur për fjalimin e presidentit.

22:26 pasdite

Sipas Rhodes, Obama donte të theksonte triumfin dhe optimizmin, duke thënë: Shiko, unë dua të përfundoj me këtë ide se ka qenë një dekadë mjaft e vështirë, por kjo tregon se nëse Amerika premton diçka, ju e dini, ne mund të bëjmë vërtet. Kjo është diçka që duhet të na bashkojë.

Presidenti veshi një kostum të ri dhe pa zonjën e parë Michelle Obama për herë të parë atë ditë.

“Pra?,”- e pyeti ajo, ndërsa presidenti i dha sinjalin se vrasja ishte kryer, kështu të dy u përqafuan. Më pas, presidenti thirri ish-presidentët George W. Bush dhe Bill Clinton. Ai i theksoi Bushit se misioni ishte një kulm i përpjekjeve të filluara në administratën e tij.

22:06 pasdite

Obama gjithashtu telefonoi kryeministrin britanik David Cameron dhe presidentin pakistanez Asif Ali Zardari.

“Sido që të jetë pasoja është një lajm shumë i mirë,”- tha presidenti pakistanez, sipas kujtimeve të Obamës.

Në orën 22:24, Keith Urbahn, ish-shefi i shtabit të Donald H. Rumsfeld, shkroi në Twitter: Më është thënë nga një person me reputacion se ata kanë vrarë Osama Bin Ladenin. Dwayne “The Rock” Johnson, postoi po ashtu të njëjtën gjë.

22:58 pasdite

Në orën 22:45, rrjetet televizive të lajmeve raportuan vdekjen e bin Ladenit. Obama mund të dëgjonte thirrjet “SHBA! SHBA! SHBA!” teksa ecte drejt Dhomës Lindore.

“Mirëmbrëma. Sonte, unë mund t’i raportoj popullit amerikan dhe botës, Shtetet e Bashkuara kanë kryer një operacion që vrau Osama bin Laden, liderin e al-Kaedës dhe një terrorist që është përgjegjës për vrasjen e mijëra burrave, grave dhe grave të pafajshme,”- tha Obama duke filluar fjalimin e tij.

Obama ndjeu “një ndryshim të dukshëm” në gjendjen shpirtërore të vendit dhe një ndjenjë katarsisi pas sulmit në Abbottabad. Në kujtimet e tij, ai tha se publiku e kërkonte vdekjen e bin Ladenit, ndaj dhe presidenti ishte krenar që amerikanët morën “njëfarë kënaqësie duke parë qeverinë e tyre t’u jepte një fitore”, por i vinte keq që ndjenja e qëllimit të përbashkët dukej e mundur vetëm kur qëllimi përfshinte vrasjen e një terroristi./WashingtonPost

Publikime te ngjashme