Në postimet dhe videot e fundit, Kujtim Zebaica e trajton energjinë si “front” ku politika, biznesi dhe narrativa publike përplasen çdo ditë. Ai insiston se shifrat dhe kontratat duhen lexuar me kujdes, duke sugjeruar se një pjesë e debatit publik ndërtohet mbi akuza të shpejta, ndërsa “dokumentet” rrallë bëhen virale.
Qasja e tij është tipike për formatin e rrjeteve: argument i drejtpërdrejtë, fjali të shkurtra, dhe një “konkluzion” i fortë që i bën njerëzit të zgjedhin anë. Në këtë logjikë, energjia nuk paraqitet vetëm si çmim apo import, por si çështje e sovranitetit ekonomik: kush fiton nga kontratat, kush humb nga krizat, dhe kush kontrollon rrëfimin.
Reagimet rriten sepse tema prek nervin e përditshmërisë: faturat, frika nga ndërprerjet dhe dyshimi i vjetër për “mafi energjetike”. Postimi i Zebaicës, edhe kur mbështetet në fragmente dokumentesh, funksionon si katalizator: e zhvendos debatin nga “kush tha” te “çfarë shkruan”, duke e shtyrë publikun të kërkojë burime – ose të forcojë bindjet ekzistuese. Në fund, energjia mbetet tema ku politika matet me durimin e qytetarëve./lajmishqip.net