Ndërsa ofensiva e fundit e Moskës në Ukrainë shpaloset ngadalë dhe e përgjakshme, fazat e ardhshme të kësaj lufte të tmerrshme tashmë po bëhen gjithnjë e më të dukshme. Ndryshe nga të gjitha pritjet, ukrainasit po u rezistojnë me sukses dhjetëra mijëra rekrutëve rusë të sapomobilizuar, të cilët janë hedhur në territorin e tyre. Shumë vëzhgues perëndimorë besojnë se të gjitha perspektivat për një agoni të gjatë lufte janë përmbushur dhe se është e vështirë të mundësh Rusinë shumë shpejt dhe ta dëbosh atë nga Ukraina. Megjithatë, ka mendime krejtësisht të kundërta; një i tillë i përket oficerit britanik në pension Richard Kemp, një veteran i luftës në Afganistan.
Në analizën e tij për The Telegraph, ai shkroi se gjasat e një kolapsi të plotë rus këtë vit mund të befasojnë shumë, pasi njoftimet e Kievit për një ofensivë të madhe kundër forcave tokësore ruse në pranverë, të cilën ata po e përgatisin hapur, bëhen realitet.
Vadim Skibicki, nënkryetari i shërbimit të inteligjencës ushtarake të Ukrainës, tha në fillim të kësaj jave se kundërofensiva e ardhshme e Ukrainës do të synonte të hapte një pykë midis Krimesë dhe kontinentit rus. Ukrainasit janë të vendosur të çlirojnë të gjitha territoret e pushtuara, duke përfshirë Krimenë, dhe ish-gjenerali Ben Hodges, ish-komandanti i forcave amerikane në Evropë, ka hartuar një strategji që ai beson jo vetëm që do të lejojë Ukrainën të rimarrë Krimenë, por gjithashtu do të shkaktojë një shpërthimi ushtarak rus në shkallë.
Propozimi i gjeneralit Hodges është si vijon: të izolohet gadishulli në zotërim rus me goditje të sakta në dy rrugët tokësore që e lidhin atë me territorin rus. Ura e Kerçit dhe korridori për në Krime që kalon përgjatë Detit Azov janë dëmtuar tashmë në devijimin. Pasi këto pengesa logjistike të ishin prerë, do të pasonte një sulm i madh i blinduar në Detin Azov, i ndjekur nga një përparim i linjave të mbrojtjes ruse në veri të Krimesë. Kur sistemet e raketave dhe artilerisë ukrainase janë në afërsi, forcat ajrore, tokësore dhe detare ruse në gadishull do të sulmohen me sulme dhe bombardime të sakta me rreze të gjatë, deri në pikën e fundit kur ushtria ukrainase mund të nisë një ofensivë tokësore përgjatë Perekop Isthmus në vetë Krimenë.
Ky sulm i bashkërenduar në gadishull – duke e izoluar, neutralizuar dhe duke shkaktuar dëme të mëdha në infrastrukturën ushtarake të Putinit me sulme me rreze të gjatë – do të ishte një goditje e madhe për moralin rus. Në mungesë të sukseseve të tjera vendimtare në fushën e betejës, kjo do të përfaqësonte një humbje për Moskën që ajo NUK do të mund ta mbulonte. Rënia e Krimesë sigurisht që do të çonte në kolapsin e plotë të forcave ruse në terren, dhe ndoshta edhe në rënien e Putinit – beson Richard Kemp.
Por gjithçka është më e lehtë të thuhet sesa të bëhet. Dhe oficeri britanik në pension beson se plani nuk ka asnjë shans për sukses nëse forcat ukrainase nuk kanë mbështetje më të madhe ushtarake dhe të tjera nga Perëndimi. Edhe një operacion më i kufizuar çlirimi do të kërkonte ndihmë masive nga vendet perëndimore, vë në dukje ai, duke përfshirë shumë më tepër tanke se sa ishte premtuar, sasi shumë më të mëdha municionesh dhe sisteme raketash me rreze të gjatë që nuk janë konsideruar apo siguruar kurrë deri më tani. Kjo mbështetje shtesë do të duhej të ishte e qëndrueshme në terma afatgjatë dhe kjo do të nënkuptonte një rritje të prodhimit industrial të mbrojtjes si në SHBA ashtu edhe në Evropë mbi vlerat e konsideruara më parë.
Arritja e kësaj është vetëm një çështje e vullnetit politik në kontinentin evropian, i cili është ende mjaft i lëkundur. Tani për tani ka shenja të qarta se liderët evropianë, nga frika e inflacionit dhe recesionit në tregjet e tyre, po e shtyjnë Zelenskin drejt bisedimeve të paqes me Rusinë, në vend që të mposhtin Moskën. Ky ishte edhe mesazhi që presidenti francez Emmanuel Macron dhe kancelari gjerman Olaf Scholz i përcollën drejtpërdrejt liderit ukrainas në Paris së fundmi.
Të dyja këto vende njoftuan se nuk do ta furnizojnë Ukrainën me lloje të reja armësh këtë vit. Aktualisht, vetëm ndihma e ardhshme e sigurisë dhe garancitë e NATO-s për Ukrainën pas përfundimit të luftës po diskutohen, si një mjet për të ushtruar presion mbi Zelensky.
Putin e njeh mbështetjen e lëkundur perëndimore për ofensivën ukrainase dhe do të inkurajohet të përparojë ofensivën e tij për të maksimizuar përfitimet territoriale përpara çdo negociate të mundshme. Nuk ka gjasa që ajo të arrijë objektivat e saj të plota në fushën e betejës, por sigurisht që nuk do të dorëzojë vullnetarisht atë që ka tani, që është një territor dukshëm më i madh se kur filloi lufta.
Meqenëse Ukrainës i janë privuar burimet për një sukses vendimtar, rezultati i marrëveshjes midis Kievit dhe Moskës mund të jetë vetëm një periudhë paqeje relative, e ndjekur nga konsolidimi i ushtrisë ruse dhe raundi tjetër i agresionit rus. Plani i gjeneralit Hodges për Krimenë mund të jetë tepër optimist, por paqja afatgjatë mund të arrihet vetëm duke mposhtur Rusinë në fushën e betejës, sipas një eksperti ushtarak britanik. Skenari që liderët e NATO-s po shtyjnë tani do të nënkuptonte humbjen afatgjatë të Perëndimit dhe inkurajimin e Rusisë dhe Kinës, dhe dëmi është edhe më i madh pasi mundësia e një kolapsi të plotë rus është aktualisht brenda mundësive, raporton Slobodna Dalmacija. /Ballkani.info