Ambasadori i Serbisë në SHBA, Marko Gjuriq së fundi nënshkroi një kontratë në emër të Qeverisë së Serbisë me kompaninë lobuese “BGR Government Affairs, LLC”, por ai nuk është zyrtari i parë qeveritar që punëson këtë firmë. Në vitin 2006, Milan Parivodiq, atëherë Ministër për Marrëdhëniet Ekonomike me Vendet e Jashtme në qeverinë e Vojisllav Koshtunicës, nënshkroi një kontratë shumëvjeçare me të njëjtin lobist. Siç raportuan mediat më herët, pas rënies së Slobodna Millosheviqit, BGR punësoi edhe kompaninë Pink International për të “larë” imazhin e Zheljko Mitroviqit në Perëndim.
Si zyrtar i shtetit serb, Marko Gjuriq punësoi në një periudhë të shkurtër kohore dy firma lobuese – “KARVcommunication” dhe BGR “Government Affairs”, shërbimet e të cilave së bashku do t’i kushtojnë Serbisë 1.32 milionë dollarë për një periudhë njëvjeçare.
Kontrata me BGR u lidh në 20 korrik dhe Serbia do të paguajë të paktën 600,000 dollarë në vit për shërbimet e asaj agjencie, plus kostot përkatëse. Siç ka shkruar tashmë “Nova”, ajo kompani do të paguhet 50 mijë dollarë në muaj për shërbimet e ofruara, duke filluar nga data 20 korrik. Në dokumentacionin në të cilin kishte akses gazeta serbe, thuhej se do të paguhen shpenzime shtesë, si transporti dhe ushqimi.
“Natyra dhe mënyra e ekzekutimit të kontratës do të përfshijë menaxhimin strategjik dhe konsulencën dhe marrëdhëniet me publikun në SHBA. Kjo mund të përfshijë kontakte përkatëse me zyrtarë të qeverisë amerikane, organizata joqeveritare dhe media në SHBA. Gjithashtu, mund të përfshijë edhe shpërndarjen e materialit informativ”, thuhet në kontratë.
Nënshkrimi i Parivodiqit në kontratën me BGR.
Megjithatë, Marko Gjuriq nuk është i vetmi zyrtar shtetëror që ka nënshkruar kontratë me BGR.
Kjo është bërë në vitin 2006 nga Milan Parivodiq, atëherë Ministër për Marrëdhëniet Ekonomike me Vendet e Jashtme në qeverinë e Vojislav Koshtunicës. Kontrata mbulonte periudhën nga 28 korriku 2006 deri më 31 janar 2009 dhe në ditën e parë të vlefshmërisë së saj, Serbia ishte e detyruar të paguante 188.000 dollarë në llogarinë e asaj firme lobuese.
Në dokumentacionin, në të cilin kishte akses “Nova”, shkruhet se tarifat, të cilat arrinin në 60 mijë dollarë në muaj, i paguanin BGR çdo tremujor. Detyra e asaj agjencie lobimi atëherë ishte “ndërmjetësimi në komunikim me zyrtarët publikë dhe politikëbërësit në degën ekzekutive dhe legjislative”.
Igor Avzhner, një ekspert në marketingun politik, i cili në atë kohë ishte këshilltar i Ministrit të Financave, deklaron për gazetën se rezultati i BGR ishte “zero”. Ai thotë se kjo firmë lobimi ishte pranë republikanëve në atë periudhë.
“Problemi i vetëm ishte se njëra palë, shteti, ka detyrim specifik për të paguar fonde specifike dhe shpenzime të ndryshme. Nga ana tjetër, puna e lobistit të shtëpisë është në drejtimin ‘do të bëjmë gjithçka që kemi në dorë’, ‘do të bëjmë çmos që të jetë kështu e ashtu’… Mungesa e rezultateve nuk mund të vërtetohet askush. Askund nuk është deklaruar një qëllim specifik”, thotë Avzhner.
Biografia e Zheljko Mitroviqit
Mediat kanë shkruar se BGR ka punuar edhe për kompaninë e Zhelko Mitroviqit “Pink International”. “Politika” kujtoi në vitin 2006 se TV Pink i Mitroviqit ishte promotori kryesor i JUL, partisë së Mirijana Markoviqit, gruas së Sllobodan Millosheviqit. Siç u spekulua, Mitroviqi punësoi BGR për të “larë” biografinë e tij dhe për të përmirësuar imazhin e tij në Perëndim, ku ai ishte i pranishëm vetëm në “listat e zeza” si një nga bashkëpunëtorët e regjimit të Sllobodan Millosheviqit.
Rezultatet e sondazhit të opinionit publik, të cilin kjo agjenci kinse e ka bërë për Mitroviqin, kanë qenë bazë për krijimin e skemës programore të “Pink” dhe riorganizimin e politikës editoriale. Sipas mediave, BGR dyshohet se e njoftoi Mitroviqin për popullaritetin në rritje të radikalëve dhe e këshilloi atë se si ta shpërndante kohën e tij në programin e lajmeve në mënyrë që të mos kishte probleme në të ardhmen për shkak të vlerësimeve të këqija që kishte në të kaluarën me JUL.